przekon|ać

pf — przekon|ywać impf Ⅰ vt 1. (zmienić czyjś stosunek) to convince; (namówić) to persuade

- przekonywał sąd o swej niewinności he was trying to convince the court of his innocence

- przekonywała go do przełożenia wyjazdu she was trying to persuade him to put off his journey

- przekonała nas do swoich racji she has won us over a. round

- przekonaj go, że postępuje źle convince him that he’s not doing the right thing

- twoje słowa nikogo nie przekonują your words aren’t convincing anybody

- przekonanie matki, że mówi prawdę, zajęło mu dużo czasu it took him a long time to convince his mother that he was telling the truth

- zostałem przekonany I’ve been convinced

2. (wpłynąć na opinię) to win [sb] over

- próbował przekonać rodziców do swoich pomysłów/swojej nowej dziewczyny he was trying to make his parents warm to his ideas/his new girlfriend

Ⅱ przekonać się — przekonywać się 1. (uwierzyć) to become convinced

- wszyscy się przekonali, że pomysł był dobry everybody became convinced that the idea was good

2. (zmienić zdanie na korzyść) to take to

- w końcu przekonała się do nowej koleżanki/metody pracy eventually she took to the new colleague/accepted the new method of work